Ik hou van taboes doorbreken. Ik hou van raken en geraakt worden. Ik hou er van om iets moois te maken, van alle lelijkheid die ooit is geweest. Ik hou er van om mijn creativiteit in te zetten, op een manier die echt betekenis heeft.

En zo werd 'Van Kut Tot Kunst' geboren.

Er zijn (o.a. tijdens het misbruik, maar ook in andere situaties) dingen tegen mij gezegd die nog jaren in mijn hoofd zijn blijven hangen. Dingen waar ik niet over praatte, omdat ik het niet voor elkaar kreeg om ze uit te spreken. Maar ondertussen kwamen de woorden wel steeds terug in mijn hoofd. Hadden de woorden mij stiekem nog in hun macht. Voelde ik me elke keer weer klein als ik aan die woorden terug dacht. 

Totdat... ik er kunst van ging maken. Ik schreef de woorden, die zo'n impact hadden gehad, op zelfgemaakt, handgeschept papier. Ik zocht er de juiste lijstjes bij. En ik hing ze op in m'n huis. En daardoor haalde ik de woorden naar me toe, in plaats van dat ik ze zo ver mogelijk weg probeerde te duwen. En uiteindelijk kregen die woorden daardoor zo veel minder grip om mij. Soms, moet ik er nu zelfs om lachen. En ik kan over steeds meer woorden zeggen: "Ja. Dit is tegen mij gezegd'', zonder dat ik me meteen weer dat kleine meisje voel. Nu de woorden als kunst in mijn huis hangen, geven ze me juist kracht. Omdat ik elke keer als ik ze lees kan voelen: het was kut, maar ik ben er nog! En hoe! 

Mijn droom is om ooit een expositie te maken, met allemaal woorden die tegen mij en anderen gezegd zijn. Zodat er in het licht gezet wordt, wat altijd in het donker blijft. (Wil je me helpen om die tentoonstelling/expositie tot leven te brengen? Klik dan hier!) Mijn droom is om alle kut-uitspraken tot kunst om te toveren. Zodat de woorden hun grip op jou verliezen en kunst jou je kracht terug geeft. Zijn er ooit woorden tegen jou gezegd? En mag ik die woorden gebruiken om Van Kut Tot Kunst van te maken? Kijk dan even hier.